zondag 7 april 2013

Michael's wedding - Part 2

Toronto
We zijn er geraakt. Als toch niet geheel onervaren reiziger had ik de absolute beginnersfout gemaakt, ontdekt eigenlijk, want gemaakt heb ik hem lang geleden.
Na een vlotte treinreis van Antwerpen naar Amsterdam zat ik op Schiphol mijn papieren na te kijken, reservaties en vouchers van hotels, autohuur, trein, …
Heh, de Thalys terug op 14/4? Dat kon niet. We vliegen immers pas terug uit Toronto op 14/4 om op 15/4 te landen in Amsterdam. Dom!!

Gelukkig was het een semi-flex ticket, om te ruilen tot de dag voor vertrek. De heenreis was no-flex, niet om te ruilen, dat viel ff mee.
Het heeft toch bijna een uur en verschillende (internationale) gesprekken nodig gehad op betaallijnen, ik houd mijn hart vast voor mijn volgende telefoonrekening, maar de tickets zijn geruild.
We stapten aan boord van het British Airways toestel dat ons naar Londen zou brengen voor een korte tussenstop. We hadden anderhalf uur voor een overstap in Heathrow, plenty of time.

Heathrow is één van de drukste transit luchthavens in Europa, ik denk dat daar echt niemand de luchthaven verlaat, tenzij de duizenden werknemers aan het einde van hun shift. Een indrukwekkende rij vliegtuigen op de tarmac en we moesten lang aanschuiven op de runway. Heel lang …

Veel later dan gepland waren we in Londen, en we hadden nog maar 50 minuten tot ons vliegtuig naar Toronto vertrok, gelukkig ook een BA, maar toch … Als we dat maar haalden, en als onze koffers er maar op zaten …

We haastten ons uit het vliegtuig en aan de gate stonden 2 BA medewerkers ons op te wachten met een naambordje. Ik kreeg een fluo oranje kaart in mijn hand gedrukt met in bold de woorden ‘Express Connection - Keep visible at all times’ met de instructie, “Gate B39, and hurry”.

Wij renden als 2 gekken de luchthaven door, met een trein naar een andere terminal zelfs, terwijl de fluo kaart dezelfde werking had op touwen, poorten en luchthavenmedewerkers als de magische woorden “Sesam open U” van Ali Baba op de geheime grot van de 40 rovers.

We waren 10 minuten voor vertrek aan de gate, en na navraag vlak voor het instappen in het vliegtuig, bleken we nipt geklopt door onze koffers. Knap van die Britten. Ik mag er niet aan denken hoe het had verlopen hadden we dit met Alitalia gedaan.

Ruim 500 passagiers maakten het zich zo comfortabel mogelijk in de smalle zetels met weinig beenruimte. We zaten pal in het midden tussen 8 andere medereizigers.

In de hoofdsteun van de zetel voor ons zat voor iedereen een individueel tv schermpje en een indrukwekkend menu. Keuze uit een 30tal films, tv-series, documentaires en massa’s muziekzenders. Vervelen zouden we ons niet. Ik zette mijn horloge op de lokale tijd in Canada, 10h smorgens en zette mijn tv aan terwijl mijn buurvrouw op korte tijd 2 wodka cola’s achterover goot.

Het was een lange vlucht met verschrikkelijk veel turbulentie - één van de gevolgen van Gobal Warming?
Ik hield het constant volle glas van mijn buurvrouw dat steeds akelig dicht bij mijn schoot in de buurt kwam nauwlettend in de gaten, maar heb het gelukkig droog gehouden. Iets wat de man links voor me niet kan zeggen toen een stewardess kwam bijschenken.

Na Silver Linings Playbook (aanrader!) en The Lion King (eindelijk) toch mijn ogen dichtgedaan en tegen 18h30 lokale tijd zette de piloot de landing in.

Eens geland hoorden we over de intercom het uitdrukkelijke verzoek om te blijven zitten om ruimte te geven aan een medisch team. Ojee.
Een half uur later mochten we eindelijk van boord. George, onze purser, wist te vertellen dat een passagier erg slecht was geworden onderweg. Gelukkig was er een dokter aan boord of we hadden een noodlanding moeten maken.
Daar ging onze kans ooit eens in Groenland te zijn …

Een frêle Indisch vrouwtje lag op een stretcher bij de gate, omringd door medisch personeel maar er kon al een flauw glimlachje af. Gelukkig maar.

Na een eindeloze rij bij immigratie stapten we in een taxi en iets voor 21h kwamen we eindelijk aan bij ons appartement, Petryla Estate, op Waniska Avenue.

Klaus, de eigenaar, liet ons het gigantisch appartement zien. Hall, vestiaire, 2 slaapkamers, badkamer met ligbad, reuze keuken met eethoek, eetkamer en grote living met buro.
Op de tv konden we kiezen uit 500 zenders, dat werd leuk, en hij stelde voor met ons nog naar de supermarkt om de hoek te rijden voor wat boodschappen. Geweldig!!
Na aankoop van de essentials voor een Canadees ontbijt liet ons het centrum van Toronto after dark zien, van langs Lake Ontario. Het ziet er prachtig uit!

Ja, ik denk dat het ons hier gaat bevallen.

Michael's wedding Part 1
Michael's wedding Part 2
Michael's wedding Part 3
Michael's wedding Part 4
Michael's wedding part 5
Michael's wedding part 6
Michael's wedding part 7
Michael's wedding part 8
Michael's wedding Slot

Geen opmerkingen: